«Αγαπημένε Μου Άνθρωπε, ζεις πάνω στον πλανήτη γη, με συνθήκες λίγο πολύ κοινές για κάθε τμήμα του Εαυτού σου. Κάποια στιγμή νιώθεις το Θείο άγγιγμα, τον Θείο παλμό. Αυτό συμβαίνει είτε κάτω από συγκυρίες καταστάσεων και εξωτερικών γεγονότων, είτε κάτω από την πίεση συναισθηματικών παραγόντων, είτε με μία ξαφνική εκτόνωση του Θείου Είναι σου. Αυτό το Θείο ξύπνημα γίνεται αναπάντεχα, σε ξαφνιάζει, δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις, πώς να το χειριστείς, με ποιον τρόπο να εκδηλώσεις τη Θεία Χαρά, τη Θεία Γαλήνη. Είναι απαραίτητο να το δεχτείς με καθαρότητα, με επίγνωση, με εσωτερική εγρήγορση και συνειδητότητα της λειτουργίας του. Είναι απαραίτητο να το αντιμετωπίσεις με διαύγεια και φωτεινότητα, κατανοώντας ότι το πρώτο σου μέλημα πρέπει να είναι η αποκατάσταση της σχέσης σου με τον Έναν Θεό, με τον Εαυτό σου που σε καλεί, με τον Εαυτό σου που ξυπνάει. Αυτή η αποκατάσταση δεν μπορεί να γίνει με άλλο τρόπο, παρά μόνο με την άμεση επαφή και επικοινωνία σου, χρησιμοποιώντας γι’ αυτή την επαφή και επικοινωνία την Προσευχή σου. Χρησιμοποιώντας δηλαδή τον λόγο και τη σκέψη σου, στρέφοντάς τα προς τον Έναν Εαυτό Θεό και προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να επικοινωνήσεις και να ενωθείς.

Η επικοινωνία και η Ένωση έρχεται, αφού πρώτα καταρρίψεις τα εμπόδια. Τα εμπόδια δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα περιορισμένα πλαίσια του νου σου, της καρδιάς σου και της Συνείδησής σου, τα λάθη σου, οι ατέλειές σου, οι αμέλειές σου, οι καταστάσεις της πλάνης σου, που πρέπει να κατατεθούν, ώστε να μπορέσει η ροή της Θείας αφύπνισης να σε οδηγήσει στο Δρόμο της Πνευματικής πορείας. Όταν όλα αυτά τα καταθέσεις, ενδύεσαι με τη Ροή της κάθαρσης και συνεχίζεις με Προσευχή, Κάθαρση και Μετάνοια, στον Δρόμο της Ένωσής σου με τον Εαυτό σου Θεό, στον Δρόμο της Ένωσής σου με τον Θεό που υπάρχει στα πάντα, με την ανεξάντλητη Πηγή του Είναι. Μαθαίνεις να χρησιμοποιείς ό,τι έχεις, υλικό και Πνευματικό, για να ενώνεις και να ενώνεσαι. Κατανοείς τους Νόμους της Δημιουργίας, τον Νόμο της ανταπόδοσης, τον Νόμο του αιτίου και του αποτελέσματος. Κατανοείς ότι ο λόγος σου, η σκέψη σου και οι εκδηλώσεις σου εκπέμπουν ενέργεια, που δεσμεύει ή ελευθερώνει τα τμήματα του Εαυτού σου και εσένα. Μαθαίνεις να τα χρησιμοποιείς, όχι για να μοιράζεις δυσαρμονία και έλλειψη Αγάπης, αλλά Αρμονία και Ενότητα. Έτσι προχωράς οικοδομώντας σκαλοπάτια ανόδου για τον Εαυτό σου σε Ολότητα, δεσμούς Αγάπης, ανακυκλώσεις Ένωσης, με τον Εαυτό σου Άνθρωπο, τον Εαυτό σου Θεό και τα Σύμπαντα όλα, μαθαίνοντας ότι πρωταρχικό στοιχείο της πορείας της Ένωσης είναι η Προσφορά, που σου παρέχει δυνάμεις, και όχι η απαίτηση, που σου στερεί δυνάμεις. Γιατί η απαίτηση είναι ενδεδυμένη με τον εγωισμό, ενώ η Προσφορά με την Ολότητα.»