ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ, κεφ. 15

«Μέχρι σήμερα εκδήλωνες την ώθηση της ψυχής σου και του “Είναι” σου, ως ανάγκη έλξεως Φωτός, ως ανάγκη έλξεως Χάρης, ως ανάγκη έλξεως βοηθείας, στα καθημερινά προβλήματα, στα περιορισμένα πλαίσια της ανθρώπινης ζωής.

Πρέπει να μεταβείς σε ένα άλλο στάδιο, κατά το οποίο η έλκυση του Φωτός θα τελείται με σκοπιμότητα Πνευματική, με σκοπιμότητα προσφοράς και διαδόσεως του ελκομένου Φωτός, με σκοπιμότητα βοηθείας και Αγάπης προς τον Αδελφό σου Άνθρωπο, προς την Ουσία σου που ευρίσκεται κλεισμένη μέσα σε κάθε μορφή που αντικρίζεις γύρω σου.»

filed under: