ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, κεφ. 18

«[…] Κατανόησε ότι πλέον είναι απαραίτητο να βάζεις σε κίνηση τους δικούς σου μηχανισμούς, γιατί διαφορετικά δεν πρόκειται να προχωρήσεις. Είναι απαραίτητο να ενεργοποιείσαι, να Προσεύχεσαι, να ζυμώνεις μέσα σου τα νοήματα με τα οποία σε διαποτίζω, όχι μόνο κάποιες μέρες της βδομάδας, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Τα προϊόντα αυτών των ζυμώσεων, τις ολοκληρωμένες πλέον απορίες, να εκθέτεις και να ζητάς βοήθεια. Έχοντας όμως πρώτα προσπαθήσει και μελετήσει, έχοντας προετοιμάσει τον νου, την καρδιά και τη Συνείδησή σου, για να χωρέσει την απάντησή Μου.

Αγαπημένε Μου μαθητή, τα πάντα τα κινείς με Προσευχή. Είναι κάτι που το γνωρίζεις. Πρόσεξε, όταν σου μιλάω για Προσευχή, δεν σου μιλάω για τεχνικές. Όταν σου δίνω τύπους και υποδείγματα Προσευχών, δεν σου προδιαγράφω τεχνικές. Είναι ένα σημείο που σου το τονίζω έντονα, για να το κατανοήσεις και να διαχωρίσεις μέσα σου τις έλξεις που υπάρχουν. Να τοποθετηθείς σωστά απέναντι στην Προσευχή και στον τρόπο λειτουργίας της. Τα υποδείγματα σκοπό έχουν να σε βοηθήσουν να ενεργοποιηθείς, να βρεις τον δικό σου τρόπο έκφρασης και καθόλου δεν εκφράζουν μία τεχνική. Εκφράζουν τη Δόνηση, τη Νομοτέλεια, την Αγάπη και τη συνισταμένη της εξέλιξης της υπόστασης που προσευχήθηκε. Με αυτό τον τρόπο να αντιμετωπίζεις τα υποδείγματα και όχι σαν τεχνικές που ακολουθείς κατά γράμμα. Γιατί τότε παραποιείς την έκφραση της Αλήθειας Μου, την προσαρμόζεις σε καταστάσεις παρελθόντων χρόνων, που έχουν λήξει για σένα, που δεν εξυπηρετούν τη σημερινή εξέλιξη και τη σημερινή ροή των πραγμάτων, αλλά σε ταυτίζουν με περασμένες εποχές προετοιμασίας του Ανθρώπου, για να εισδεχθεί το Μήνυμα της Θέωσης, της Χριστοποίησης.»

filed under: