ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ, κεφ. 16

«Η Ανθρωποϊδέα εκπορεύεται τέλεια, μα πρέπει να κατοχυρωθεί με τη δική της αυτεξούσια επενέργεια. Πρέπει μόνη να θέσει σε λειτουργία όλο τον μηχανισμό και ν’ ανακαλύψει το καθετί που τον αποτελεί.

Η τελειότητα, που την εκφράζει, υπάρχει σε όλες τις μορφές εκδήλωσης. Ο Θεός δεν εξεπόρευσε αυτήν, για να εκδηλωθεί εκ προγραμματισμού. Αντίθετα, δίνει σ’ αυτήν όλη την Τελειότητά Του και το δικαίωμα, ή τον όρο, να φανερώσει την Τελειότητα αυτή κατά τη βούλησή της. Αν η πρώτη επιλογή ήταν η σωστή, σύμφωνα με τον Νόμο της Τελειότητας του Θεού, τότε η Ανθρωποϊδέα θα είχε εκδηλώσει από την αρχή την τελειότητά της, από την ελευθερία της, και θα ήταν έτοιμη για την περαιτέρω ροή της. Αν όμως ακολουθούσε λανθασμένες επιλογές, τότε φυσιολογικά θα διένυε την πορεία τους, για να μάθει να διακρίνει και ν’ ακολουθεί τις σωστές. Δηλαδή, η δεύτερη πορεία δεν είναι παρά η διδαχή για τον σωστό τρόπο λειτουργίας του μηχανισμού, ο οποίος, όντας τέλειος, φέρει εντός του όλες τις δυνατότητες του Θεού.»

filed under: