ΠΥΡΙΝΟΙ ΛΟΓΟΙ, κεφ. 26

«Οι επιλογές όλων, Αδελφοί μου, πρέπει να εναρμονιστούν, να ενταχθούν μέσα σ’ αυτό το μήνυμα της Αγάπης και της Αναγέννησης, στο μήνυμα της Χριστοποίησης. Πρέπει να ωραιοποιηθούν, για να μπορέσουν να εκδηλώσουν την Ολότητα, την Αρμονία και το Κάλλος, που αποτελούν τα Σύμπαντα.

Δεν είναι δυνατόν να παραμείνει ο άνθρωπος στις επιλογές που μέχρι σήμερα ακολουθούσε και ακολουθεί. Αυτές οι επιλογές των αιώνων τον απομακρύνουν από την Υπόσταση του Θεού, από την Υπόσταση του Λόγου, τον διαχωρίζουν, τον θέτουν έξω από την εκδήλωση της Αγάπης και της Τελειότητας στους Άπειρους Κόσμους. Ο άνθρωπος πρέπει να εισχωρήσει στους Ουρανούς του Πατέρα, όπου επικρατεί η Τελειότητα, η Αρμονία, η Αγάπη. Οι Ουρανοί του Πατέρα είναι Απέραντοι και περικλείουν τα πάντα. Μέσα σ’ αυτούς τους Ουρανούς πρέπει να εισχωρήσει ο Άνθρωπος, για να μπορέσει να μετουσιωθεί σε Αγάπη και σε Απειρότητα.

Είναι λοιπόν φανερό, ότι ο καθένας πρέπει να κάνει αναδρομή στην πορεία του, στις εκδηλώσεις του, στις επιλογές του, στην κάθε επιμέρους σκέψη και κίνηση του νου του. Είναι φανερό ότι όλοι μας πρέπει να αποκολληθούμε, βίαια πολλές φορές, από τις τοποθετήσεις που κυριαρχούν εντός μας, τις οποίες συνεχώς ενδυναμώνουμε, απομακρυνόμενοι από την Αλήθεια.

Μέσα στα Ευαγγέλια αναφέρεται ότι βιαστές θα εισχωρήσουν στη Βασιλεία των Ουρανών. Αναφέρεται αυτό το κομμάτι των Ευαγγελίων ακριβώς στο σημείο εκείνο που ο άνθρωπος πρέπει να βγάλει από μέσα του και να διασπάσει διαμιάς τα κατεστημένα και τις τοποθετήσεις των αιώνων, για να μπορέσει να εκδηλωθεί από ένα άλλο στάδιο.

Υπάρχουν πολλά στάδια για να ανατρέξουμε, πολλοί σταθμοί στην πορεία της εξέλιξής μας προς την Ένωση με τη Θεότητα. Όσοι οι σταθμοί της Καθόδου μας, άλλοι τόσοι και οι σταθμοί της Ανόδου, την ίδια πορεία την οποία διαγράψαμε κατεβαίνοντας τα πεδία, την ίδια θα ακολουθήσουμε, για να μπορέσουμε να ταυτιστούμε στο Απόλυτο με τον Έναν και Μοναδικό Θεό-Λόγο, που περικλείει και περιέχει τους Κόσμους.

Επομένως δεν υπάρχει χρόνος για καθυστερήσεις, δεν υπάρχει χρόνος για στασιμότητα, πρέπει να υπάρχει χώρος μέσα στο νου και μέσα στην καρδιά, συνεχείς μετατοπίσεις σε νέες καταστάσεις, σε νέα στάδια, σε νέους σταθμούς, για να μπορέσει η κάθε υπόσταση να συλλέξει εντός της όλες τις καταστάσεις, από τις οποίες πέρασε κατερχόμενη τα πεδία, να τις ενοποιήσει, ώστε να επιστρέψει στην Πηγή της εκπόρευσής της, χωρίς να υπάρχει πλέον καμία ατέλεια, αλλά έχοντας αποκαταστήσει όλες τις Αρμονίες.»

filed under: