«Τι είναι Προσευχή; Η λέξη προέρχεται από το προς και το εύχομαι. Είναι η προς τον Θεό δέηση, ικεσία, παράκληση, με την οποία ο άνθρωπος επικαλείται, εύχεται, ικετεύει, υμνεί, δοξολογεί και γενικότερα συνομιλεί με τον πανταχού παρόντα Δημιουργό του, Πατέρα-Θεό. Είναι η ανάταση της ψυχής και του πνεύματος του ανθρώπου προς την Πηγή της Δημιουργίας και Εκπόρευσής του. Είναι η προσπάθεια επαφής τού απείρως μικρού, του ενυπάρχοντος εντός τού κάθε ανθρώπου Θείου Στοιχείου, με το Απείρως Μέγα, με το Απερίγραπτο και Αχώρητο, που στην ανθρώπινη γλώσσα λέγεται Θεός. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος βοηθείται και ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της Πνευματικής εξελικτικής κλίμακας, το μέσον με το οποίο εξαγνίζεται, συντρίβει τις ορμές των παθών, υπομένει, παίρνει θάρρος και δύναμη, συνομιλεί με τους Αγγέλους, επικοινωνεί με τον Θεό και αποκαθίσταται τελικά στον Πατέρα, Θεοποιούμενος-Χριστοποιούμενος…

Τι άλλο μας δίδαξε ο Κύριος; Την Κυριακή Προσευχή, όπως είπαμε πριν, που είναι σε όλους σας γνωστή. Τώρα δεν θα αναλύσουμε την Κυριακή Προσευχή, αλλά θα δούμε ορισμένα μόνο σημεία της, που μας ενδιαφέρουν. Και πρώτα, ο Κύριος παραγγέλλει να αποτεινόμαστε στον Πατέρα μας, στον Πατέρα του Κόσμου, στον Πατέρα όλων των ανθρώπων, χωρίς μεσάζοντες, αλλά οι ίδιοι αυτοπροσώπως…

Πώς να προσεύχεται κανείς; Υπάρχουν και γι’ αυτό σαφείς οδηγίες: “Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου” (Ματθ. ΣΤ΄, 6). Δηλαδή, όταν θέλετε να προσευχηθείτε, εισέλθετε εντός σας, γιατί το ταμείο του καθενός είναι εντός του, και κλείστε την πόρτα, δηλαδή, να αποκόψετε την επαφή σας για εκείνη την ώρα με τον εξωτερικό κόσμο της ύλης, των φαινομένων, των εντυπώσεων, να πάψετε να σκέφτεστε οτιδήποτε άλλο και να συγκεντρώσετε την προσοχή σας, τη σκέψη σας, τα συναισθήματά σας, τον νου σας, το πνεύμα σας, στον Πατέρα…

Στη δημιουργική πορεία όλοι πρέπει να προσευχόμαστε και διαμέσου της προσευχής να αναπτύσσουμε την υψηλότερη φάση του χαρακτήρα μας, που εξευγενίζει, ωραιοποιεί, εξαγνίζει και εξαγιάζει ολόκληρο τον άνθρωπο, αλλά ακόμη πρέπει να προσευχόμαστε για να είναι δυνατόν να εκπληρωθεί ο δημιουργικός Νόμος του Λόγου. Η Προσευχή είναι η μεγαλύτερη δύναμη που διαθέτει ο άνθρωπος στον κόσμο αυτόν. Γιατί χωρίς αυτήν, ο άνθρωπος θα αποδειχθεί ότι μοιάζει με “κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον” (Ματθ. ΙΑ΄, 7)…

[…] Είναι προφανές ότι ο Ουράνιος Πατέρας εισακούει μόνον τις προσευχές εκείνες, που έχουν καθαρά πνευματικό περιεχόμενο και που αποσκοπούν στη βοήθεια ψυχών, στην εξύψωση των ψυχών, στη λύτρωση των ψυχών, και ποτέ δεν γίνεται εισακουστή η προσευχή, της οποίας η παραδοχή θα μας έβλαπτε ή θα προξενούσε βλάβη στον αδελφό μας. Με άλλα λόγια, για να γίνω περισσότερο κατανοητός από όλους σας, προσέχετε όταν υποβάλλετε αιτήσεις και δεήσεις στην Ανωτάτη Πνευματική Αρχή, που είναι ο Θεός, ο Κύριος. Φροντίστε να είστε σαφείς, γιατί καταχωρείται το περιεχόμενο, τα νοήματα του λόγου-αιτήσεώς σας, και εφόσον η αίτηση είναι νόμιμη, κατά τη Θεία Νομοτέλεια και όχι κατά την ανθρώπινη αντίληψη, τότε ενεργείται κατά τον τρόπο και τον χρόνο που η Κρίση του Θεού όρισε. Μην παραπονείστε αν δεν εισακούστηκε μια αίτησή σας, αλλά σκεφτείτε την ξανά και υποβάλλετέ την πληρέστερη, ορθότερη, σαφέστερη και με περισσότερη πίστη.»