«Αν η υπόσταση αφήσει τις αντιφάσεις να την παρασύ­ρουν, αν αισθανθεί σ’ αυτές τις αντιφάσεις μέσα μπερδε­μένη και δημιουργήσει δακτυλίους τύψεων και ενοχών χω­ρίς να ζητά επιχορήγηση από τον Έναν Λόγο, χωρίς να ζητά βοήθεια για επικάλυψη με Φως και χωρίς να προχω­ρά στην κατεργασία της διάκρισης, στην κατεργασία της επίλυσης και του προβληματισμού πάνω σ’ αυτές, θα πα­ραμείνει στάσιμη και μπλεγμένη. Δεν θα μπορέσει να δε­χθεί την απελευθέρωση του Φωτός μέσα από το “Είναι” της.»