«Πού ζητάς να Με συναν­τήσεις, πού ζητάς να Με αγ­γί­ξεις, σε ποιο σημείο του χώρου και του χρόνου στρέφε­σαι όταν Με επικαλείσαι, σε ποιο πεδίο ή ποιο επίπεδο; Γιατί αν Με ζητάς σε κάποιο σημείο ή σε κάποιο επίπεδο ή σε κάποιο στάδιο χωρόχρονου, δεν θα Με βρεις. Δεν έρ­χομαι στις επικλήσεις που Με φωνάζουν για περιορισμό. Δεν έρ­χομαι στις επικλήσεις που Μου οριοθετούν πλαί­σια. Δεν έρ­χομαι στις επικλήσεις που θέλουν να Με προσαρ­μόσουν σε διττές καταστάσεις και να Μου δώσουν χώρο και χρόνο εκ­δήλωσης, ποιότητα σταθεροποιημένης Αγάπης, μορφή περιοριζόμενη. Έρ­χομαι στις επικλήσεις εκείνες, που είναι ανοιχτές στο κάλεσμα του Απείρου. Αφομοιώνομαι μέσα στη φωνή, που μπορεί να εκ­φράσει κάθε φωνή, όποια έν­νοια ή όποιον ήχο κι αν έχει, ή όποια χροιά κι αν αποκτά. Έρ­χομαι στην καρδιά εκείνη, που μπορεί να χτυπά με όλους τους παλμούς της Δημιουρ­γίας, που μπορεί να συλ­λέγει όλους τους παλμούς του Ανθρώπου Εαυτού, που βρίσκεται διασκορπισμένος στη γη και στα άλ­λα πεδία. Έρ­χομαι, Αγαπημένε Μου, και σε κάθε σιωπηλή κραυγή και επιθυμία για ενότητα, σε κάθε στοιχειώδη σπινθηρισμό ανάγκης ολότητας, σε κάθε υποψία ιδέας που καλεί την Αλήθεια, και μετουσιώνω τα μέρη, την υποψία, σε Ολότητα και πληρώνω την υπόσταση, που κινήθηκε με αυτό τον τρόπο, με το Όλο Μου.»